Czy zdarza Ci się, podczas przeglądania zdjęć ślubnych, odnieść wrażenie, że niektóre realizacje są do siebie dość podobne? Może to konsekwencja określonych trendów ślubnych, a może fakt, że tak wiele uwagi poświęca się w nich dekoracjom, detalom, winietkom na stolikach i elementom tła, które w istocie budują atmosferę, ale przecież nie one grają pierwsze skrzypce w tym koncercie. Poniższa galeria zdjęć jest całkowicie odmienna. Nie znajdziecie tu dziesiątek fotografii tła i zbliżeń na detale. Będą za to ludzie (i nie tylko ludzie!), ich emocje, gesty, ciepło i uczucia, a te uchwycić bywa trudno, lecz to właśnie one są przecież najważniejsze…

Atmosferę budują nie tylko przemyślane detale, ale bliscy – relacje z nimi, rozmowy, ukradkowe gesty i spojrzenia. Zdjęcia będące zapisem takich właśnie sytuacji to cudowna pamiątka, bo jest jak fragment zatrzymanego czasu – autentyczna i tak znacząca.

Założę się, że nie była to najbardziej wymarzona pogoda ślubna, ale przecież i w takiej aurze można dostrzec same pozytywy i… nie dać się złym emocjom, co jak widać znakomicie się Młodej Parze udało. :)

W tej sesji reportażowej główną rolę grają emocje, a tych nie brakuje nie tylko u głównych zainteresowanych, ale też wśród bliskich i dalszych uczestników ceremonii.

W przypadku wielu realizacji można mówić o motywie przewodnim. W tym wypadku są nim emocje – radość, zaskoczenie, miłość, ciepło i to po prostu widać. :)

Zabawa była chyba równie emocjonująca, co ceremonia albo nawet bardziej ;)

Deszcz nie pokrzyżował szyków i planów na plenerowe ujęcia. :) Grunt to podejść do oberwania chmury z uśmiechem i dostrzec w niepogodzie szansę na oryginalność, ciekawe tło i oprawę uroczystości.

Powyższy reportaż to dzieło Joanny Polerowicz, która świetnie dokumentuje wydarzenia pełne emocji. Z dużą przyjemnością przeglądam podobne realizacje, bo są na wskroś autentyczne i najzwyczajniej w świecie fajne, a jak Twoje wrażenia?

Fotograf: Joanna Polerowicz